Wojciech Tochman

reporter, autor non-fiction. Debiutował, jako licealista, w tygodniku „Na przełaj” (1987) reportażem o szkolnej szatni. Do pracy w dziale reportażu „Gazety Wyborczej” zaprosiła go Hanna Krall (1990). Wraz z Lidią Ostałowską, Beatą Pawlak, Mariuszem Szczygłem, Jackiem Hugo-Baderem i kilkoma innymi znakomitymi autorami – pod kierunkiem Małgorzaty Szejnert, która przejęła od Krall reportaż w „Gazecie” – tworzył jedną z najbardziej wyrazistych grup reporterskich w historii polskiej prasy. W tym czasie, na zaproszenie Ryszarda Kapuścińskiego, uczestniczył w międzynarodowych warsztatach Mistrza, zorganizowanych przez Open Society Institute (1997-1998). Pracując w „Gazecie Wyborczej” wydał dwie książki: „Schodów się nie pali” (2000) i „Jakbyś kamień jadła” (2002). Po odejściu z „Gazety ” (2004) opublikował kolejno następujące pozycje: „Córeńka” (2005), „Wściekły pies” (2007), „Bóg zapłać” (2010), „Dzisiaj narysujemy śmierć” (2010), „Eli, Eli” (2013), „Pianie kogutów, płacz psów” (2019). Jego teksty zostały zamieszczone w licznych antologiach w Polsce i za granicą.