Samotność i nadzieja w utworach dramatycznych Europy. Od Samuela Becketta do Tadeusza Różewicza

Na pierwszym spotkaniu tematem będzie samotność i nadzieja w utworach dramatycznych Europy. Od Samuela Becketta do Tadeusza Różewicza.
Rozmowa poświęcona będzie temu, jak w dramacie przedstawiana jest starość, w jaki sposób towarzyszy jej prezentowaniu posługiwanie się metaforą mędrczyni i co ma wspólnego zaufanie do egzystencjalizmu w oczach bohaterów „srebrnego wieku”. Przeczytamy fragmenty ze „Szczęśliwych dni”, „Białego małżeństwa” i zobaczymy dlaczego najmądrzejsi i najbardziej szczerzy bohaterowie Brechta są babciami i dziadkami.

Jak zawsze spotkaniu będzie towarzyszyła miła atmosfera i kawa.
Dla najwytrwalszych uczestników będą losowane książki – szczegóły omówimy podczas pierwszego spotkania.

Wstępny plan cyklu:

marzec – starość / (nie) radość : Hanoch Levin i „Udręka życia”
kwiecień – sanatoryjny przegląd literatury niepoważnej i poważnie śmiesznej
maj – skąd wzięło się pojęcie emerytury i wieku poprodukcyjnego
czerwiec – metafora „Hotelu snów” – o senioralności w twórczości Piwnicy pod Baranami

Projekt współfinansuje Miasto Stołeczne Warszawa.