Wykładowczynie i wykładowcy

Ewa Bińczyk – Dr hab., prof. UMK w Instytucie Filozofii UMK w Toruniu. Zajmuje się współczesną filozofią nauki i techniki, studiami nad nauką i technologią, socjologią wiedzy naukowej i kontrowersjami w nauce. Jest autorką książek: Socjologia wiedzy w Biblii (Nomos 2003), Obraz, który nas zniewala (Universitas 2007), Technonauka w społeczeństwie ryzyka (UMK 2012), a także Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu (PWN 2018). Ostatnia książka stała się bestsellerem, w 2019 roku była nominowana do Nagrody im. Długosza, a także wskazana jako jedna z ,,20 książek do czytania w XXI wieku” (Lista Międzynarodowego Czytania akcji ,,Polityki” i Teatru Studio, wrzesień 2019). Współautorka pracy Modeling Technoscience and Nanotechnology Assessment (Peter Lang 2014), współredaktorka wyboru tekstów Studia nad nauką oraz technologią (UMK 2014) oraz Horyzontów konstruktywizmu. Inspiracje, perspektywy, przyszłość (UMK 2015). Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2005), Fundacji Fulbrighta (2006-2007), laureatka stypendium tygodnika ,,Polityka” ,,Zostańcie z nami” (2010). W semestrze zimowym roku 2016 visiting scholar na Uniwersytecie Harvarda (Department of History of Science).

 

Gerardo Beltrán – poeta meksykański, wykładowca w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego, tłumacz poezji polskiej na język hiszpański, przekłada także z litewskiego, angielskiego i jidysz. Autor, wraz z Julią Fiedorczuk, trójjęzycznej książki Ekopoetyka/Ecopoética/Ecopoeticso związkach między poezją i ekologią.

 

Magdalena Budziszewska – psycholog, psychoterapeutka, pracowniczka Wydziału Psychologii UW. Przewodnicząca zespołu doradczego ds. kryzysu klimatyczno-ekologicznego powołanego przez Rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Ponadto naukowo zajmuje się rodzinami, tożsamością społeczną, pamięcią własnej i rodzinnej przeszłości, rozumieniem nierówności społecznych, uprzedzeniami i dyskryminacją.

 

Centrala – grupa projektowa. Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis – Centrala to warszawskie studio architektoniczno‑badawcze realizujące program reinterpretacji i interwencji dążących do odnowy języka architektury. Ich sposobem pracy są w takiej samej mierze kreowane na bazie własnych badań narracje zmieniające wyobrażenia o przestrzeni, jak i projekty budowlane oraz artystyczne. Zaangażowani są w edukację architektoniczną — prowadzą liczne spacery, wykłady i warsztaty. Projekt „Amplifikacja natury” kuratorki Anny Ptak i Centrali prezentowany był w Pawilonie Polskim na 16. Międzynarodowej Wystawie Architektury — La Biennale di Venezia 2018. Obecnie Centrala kontynuuje ten temat, tworząc projekty o architekturze‑w‑przyrodzie i przyrodzie‑w‑architekturze.

 

Grzegorz Czemiel – adiunkt w Zakładzie Anglistyki i Amerykanistyki na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W obszarze jego zainteresowań badawczych leżą: współczesna poezja i literatura New Weird, przekładoznawstwo oraz teoria literatury i filozofia, zwłaszcza ekopoetyka i realizm spekulatywny. Od kilku lat rozwija koncepcję „spekulatywnych kartografii”, w ramach której poezję, sztukę i muzykę można pojmować jako część „geofilozofii” zorientowanej na tworzenie nowych map kognitywnych i bardziej ekologicznych sposobów obcowania ze światem. Ponadto przekłada teksty krytycznoliterackie i naukowe.

 

Julia Fiedorczuk – pisarka, poetka, tłumaczka, adiunkt w Instytucie Anglistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutowała w roku 2000 tomem poetyckim Listopad nad Narwią, za który otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Autorka kilku zbiorów wierszy, opowiadań i dłuższych utworów prozatorskich, w tym nominowanej do nagrody Nike powieści Nieważkość(2015). Laureatka nagrody im. Wisławy Szymborskiej za tom Psalmy(2018) i austriackiej nagrody Huberta Burdy (2005). W 2015 roku Fiedorczuk wydała książkę Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki,rok później uzyskała habilitację na podstawie cyklu zatytułowanego: Ekopoetyka a konwencje poezji amerykańskiej XX wieku. Razem z Gerardo Beltránem prowadzi portal www.ekopoetyka.org. Jej utwory zostały przełożone na ponad 20 języków, w tym walijski, japoński i islandzki. Mieszka w Warszawie i Serocku, gdzie Bug łączy się z Narwią. W marcu nakładem Wydawnictwa Literackiego ukaże się jej nowa powieść pt. Pod Słońcem.

 

Paweł Frelik – profesor uczelni w Ośrodku Studiów Amerykańskich UW, gdzie prowadzi również Pracownię Tekstów i Mediów Spekulatywnych. Naukowo zajmuje się science fiction i współczesną kulturą audiowizualną, szczególnie grami wideo i filmem, a w ostatnich latach – kulturowymi przedstawieniami kryzysu klimatycznego. Jest autorem, między innymi, ponad 100 publikacji zagranicznych w tych dziedzinach, członkiem rad redakcyjnych międzynarodowych periodyków naukowych oraz współredaktorem serii książkowej New Dimensions in Science Fiction wydawanej przez University of Wales Press. W latach 2013–2014 był prezesem Science Fiction Research Association, najstarszej na świecie organizacji naukowej zajmującej się badaniami nad SF, a od marca 2022 piastuje stanowisko prezesa International Association for the Fantastic in the Arts (USA). W 2017 był pierwszym nie-anglojęzycznym laureatem amerykańskiej nagrody Thomas D. Clareson Award za działalność na rzecz badań nad science fiction. 

 

Aleksandra Gołdys – Socjolożka, badaczka społeczna i marketingowa. Specjalizuje się w badaniach jakościowych, etnograficznych oraz ewaluacyjnych. Współpracowała z Fundacją Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego, Fundacją Dzieci i Młodzieży, Pracownią Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”, Narodowym Centrum Kultury. Obecnie pracuje jako liderka projektu w EIT Climate KIC Polska

 

Barbara Klicka – polska poetka, pisarka oraz animatorka kultury. Autorka w latach 2010–2014 była redaktorką „Cwiszn” – żydowskiego kwartalnika o literaturze i sztuce. Jest członkinią zespołu „Pochwalone” oraz współautorką tekstów na płycie Czarny war. W 2000 roku, ukazała się jej pierwsza książka, w 2013 wydała tom „same same”, który rok później został nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”, w kategorii książka roku. W 2016 roku, w tym samym konkursie została podwójną laureatką w tej samej kategorii za tom „Nice”. W styczniu 2019 ukazał się jej debiut prozatorski „Zdrój”. Teksty Barbary Klickiej przetłumaczono między innymi na angielski i niemiecki.

 

Wiktor Kotowski – profesor, ekolog, adiunkt na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od pracy magisterskiej, przez doktorat po habilitację zajmował się badawczo torfowiskami niskimi. Stosując szeroko pojęty warsztat ekologii roślin stara się zrozumieć przyczyny i skutki degradacji tych ekosystemów oraz znaleźć najskuteczniejsze metody ich ochrony i restytucji przyrodniczej. Członek zarządu Wetlands International – European Association

 

Michał Książek – pochodzi z Oraczewa koło Sieradza. Ornitolog i kulturoznawca, a także przewodnik syberyjski. Kilka lat spędził w Jakucji. Najwięcej publikował w „Polityce”, ale też w „Lesie Polskim” czy w „Twórczości”. Laureat m. in. Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” w kategorii debiut roku za tomik Nauka o ptakachoraz Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej za reportażDroga 816.

 

Stanisław Łubieński – ukrainista i kulturoznawca. Publikował między innymi w „Lampie”, „Nowych Książkach” i „Dwutygodniku”. Autor reportażu historycznego Pirat stepowyprzetłumaczonego na chorwacki i ukraiński. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za książkę Dwanaście srok za ogonotrzymał Nagrodę Nike Czytelników 2017, a także nominacje do Paszportu Polityki 2016 oraz Nagrody Literackiej Gdynia 2017. Prowadzi blog Dzika Ochota. Mieszka w Warszawie.

 

Anna Marchewka – literaturoznawczyni, krytyczka literacka, publikowała na łamach (m.in.) „Lampy”, „Zadry”, „Znaku”, „Zeszytów Literackich”, „Dwutygodnika” i „Tygodnika Powszechnego”. W miesięczniku „Znak” opiekuje się rubryką Stacja: literatura. Współprowadziła poświęcone literaturze programy radiowe (Koło Kultury) i telewizyjne (Czytelnia, Czytanie to awantura, Myślnik). Autorka książki Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg (2014). Przy Katedrze Krytyki Współczesnej UJ prowadzi zajęcia poświęcone literaturze popularnej, literaturze polskiej po ’89 roku oraz współczesnemu życiu literackiemu. Współtworzy Pracownię Pytań Krytycznych.

 

Wojciech Orliński – absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, od 1997 roku związany z „Gazetą Wyborczą”. Stypendysta Instytutu Wiedzy o Człowieku w Wiedniu (2005). Od 2014 roku wykładowca na wydziale dziennikarstwa i nowych mediów Collegium Civitas, wcześniej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Autor wielu książek, w tym powieści science fiction Polska nie istnieje. Debiutował leksykonem lemologicznym Co to są sepulki – wszystko o Lemie. Prowadzi bloga Ekskursje w dyskursie(wo.blox.pl) i audycję Piąteczekw radiu TOK FM.

 

Maciej Rosiński – adiunkt w Instytucie Anglistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Analizuje dyskurs naukowy i edukacyjny, przede wszystkim pod kątem użycia figuratywnego języka, obrazów i gestów. Autor monografii Metaphor activation in multimodal discourse. Case studies on the emergence of geometrical concepts (2019) i laureat nagrody Polskiego Towarzystwa Językoznawstwa Kognitywnego za najlepszą rozprawę doktorską obronioną w 2018 roku.

 

Filip Springer – pisarz i fotograf. Autor wielu cykli reporterskich oraz książek, m.in. Miedzianka. Historia znikania, Wanna z kolumnadą, 13 pięter,Miasto Archipelag, Źle urodzone, Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz.  Stypendysta Narodowego Centrum Kultury, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego i Miasta Stołecznego Warszawy. Nominowany do najważniejszych nagród literackich w Polsce. Jego książki tłumaczone są na chiński, angielski, niemiecki, czeski, rosyjski i węgierski. Współpracuje z Instytutem Reportażu w Warszawie, współtwórca festiwalu literackiego MiedziankaFest.

 

Jagoda Szelc – ukończyła grafikę na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w 2007 roku oraz Wydział Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTviT w Łodzi w 2016. Była także stypendystką Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach. Zanim stanęła na planie debiutanckiego „Wieża. Jasny dzień”, zrealizowała aż 10 krótkometrażowych etiud fabularnych i dokumentalnych, w których podejmowała bardzo różnorodne tematy i ćwiczyła różne filmowe stylistyki. Laureatka nagród na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Artystka wyreżyserowała też dyplomowy film aktorów i aktorek kończących studia w łódzkiej Filmówce. „Monument” miał premierę w 2018 roku. Szelc została za niego wyróżniona na festiwalu w Gdyni i na krakowskiej Off Camerze.

 

Zuzanna Warso – adwokatka, niezależna ekspertka Komisji Europejskiej do spraw etyki badań naukowych. Od 2011 r. współpracuje z Helsińską Fundacją Praw Człowieka, a od 2019 z brytyjską firmą Trilateral Research. Bierze udział w projektach badawczych dotyczących nowych technologii i postępu naukowego oraz ich wpływu na prawa człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem praw kobiet oraz prawa do zdrowego środowiska. Jest członkinią Zespołu ds. Kobiet przy Naczelnej Radzie Adwokackiej. Od kilku lat coraz więcej uwagi poświęca ekokrytycznej analizie prawa, czyli takiej lekturze tekstów prawnych, która przygląda się relacji pomiędzy ludźmi a poza-ludzką naturą. Celem tego przedsięwzięcia jest badanie w jaki sposób teksty prawne kreują tę relację oraz próba odtworzenia opowiadanej w nich historii na temat przyrody.

 

Urszula Zajączkowska – poetka, botaniczka, artystka wizualna i muzyk, adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie. Studiuje wzrost, anatomię i ruchy roślin. Bada ich aerodynamikę oraz biomechanikę. Jej debiutancki tomik poezji Atomy(2014) był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w 2015 roku. W tym samym roku, wraz z grupą artystów stworzyła projekt artystyczny Cambium Killers, który jest wyrazem sprzeciwu wobec punktowego systemu oceny w nauce. W 2016 roku stworzyła film Metamorphosis of Plants, powstały z inspiracji dziełem J.W. Goethego pod tym samym tytułem. W 2017 roku została finalistką FameLab, konkursu popularyzatorskiego dla naukowców, organizowanego przez Centrum Nauki Kopernik i British Council. Na początku 2017 roku ukazał się tom minimum, nagrodzony Nagrodą Kościelskich, za który została również nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii książka roku oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego. W 2019 roku ukazała się jej książka Patyki, badylenominowana do Paszportu Polityki w kategorii Literatura.

 

Rafał Żak – zajmuje się rozwojem ludzi i organizacji. Robi to w kilku rolach: trenera, mówcy i autora książek. W roli trenera lubi pracę z grupami wysokiego potencjału, czyli osobami, które swoimi codziennymi działaniami przyczyniają się do rozwoju czegoś większego niż oni sami. W roli mówcy stara się łączyć atrakcyjność przekazu z zawartością merytoryczną, której niewiele można zarzucić. W roli autora publikuje książki poświęcone rozwojowi kompetencji. Niektóre z nich (dwie) wygrały konkursy (niszowe), a jedna („Cisza”) w ogóle nie jest o rozwoju kompetencji. Twierdzi, że w tym co robi zauważa różnicę pomiędzy rozwojem, który ma sens, a takim, który jest celem samym w sobie. Tropi mity, piętnuje zbytnie uproszczenia, promuje rozwój oparty na dowodach.